Waga w sklepie
Większość sklepów posiada wagi na swoim wyposażeniu. Wagi służą do warzenia towarów - czyli określania ich masy w jednostkach takich jak gramy, kilogramy, tony czy też - jak na wyspach brytyjskich czy w Stanach Zjednoczonych w funtach.
W dawnych czasach, a właściwie to nawet nie takich dawnych bo pod koniec dwudziestego wieku używano jeszcze prostych wag działających na zasadzie zrównoważonej belki z dwiema szalkami i zestawu odważników. Każdy z odważników miał określoną masę. Aby odczytać wagę przedmiotu należało ułożyć na przeciwnej szalce taką ilość odważników aby uzyskać równowagę.
Obecnie najpopularniejsze są elektroniczne wagi grawitacyjne. Są to urządzenia wymagające kalibracji i zatwierdzenia odczytów - dla tego dokonuje się legalizacji wag - żeby było wiadomo, że waga pokazuje prawidłową masę towaru. Wagi elektroniczne mogą służyć do różnych celów - zarówno do informowania o wadze towaru jak i do automatycznego drukowania etykiet cenowych produktów sprzedawanych na wagę.
O kasach
Typowe kasy, w których program pracy kasy i program aplikacyjny znajdują się wewnątrz kasy, takie jak ECR czy nawet POS, zawierają pełną zaprogramowaną bazę towarową PLU (ang. price look-up unit), to jest listę numerów (kodów) i nazw towarów z przyporządkowanymi symbolami literowymi stawek podatku PTU, cenami, także opcjonalnie kodami kreskowymi itp., które znajdują się w sklepie. Po zaprogramowaniu, zwykle z PC wartości stawek podatku od A do G i bazy towarowej, w szczególności przypisaniu symboli stawek do zaprogramowanych towarów, kasa umożliwia prowadzenie sprzedaży. Na życzenie klienta kasjer wprowadza z klawiatury kod PLU towaru ? opcjonalnie kod kreskowy lub zeskanowaniu czytnikiem kodu kreskowego z towaru, kasa znajduje go w swojej bazie i drukuje pozycję na paragonie. Zakończenie transakcji przez kasjera, zwykle jednym przyciskiem z nazwą np. SUMA, GOTÓWKA itp,,rejestruje w pamięci RAM kasy fakt sprzedaży tego towaru i inkrementuje liczniki kwot brutto. Liczniki te mogą być później odczytywane przez operatora bezpośrednio na kasie lub zdalnie ? przez program magazynowy zarządzający pracą sklepu, w celu obliczenia aktualnego stanu towarów na magazynie. Dodatkowo kasy tego typu mogą prowadzić stany magazynowe w swojej pamięci, a także pracować w trybie on-line z PC, aktualizując na bieżąco zapasy towarów w bazie na komputerze PC. Maksymalna liczba kodów towarowych na tego typu kasach nie przekracza liczby kilkudziesięciu tysięcy.
W przypadku kas typu drukarka fiskalna, terminal kasowy czy też kasa komputerowa można aktualnie ograniczyć się wyłącznie do wyjaśnienia zasady działania drukarek fiskalnych, gdyż w pozostałych typach kas, stanowi ona ich podstawowy element. W przeciwieństwie do typowych kas z klawiaturą brak jest klawiatury numerycznej, a drukarka fiskalna posiada wyłącznie kilka przycisków, między innymi do wydruku raportu fiskalnego dobowego. Sprzedaże na tego typu kasie realizowane są za pomocą programu aplikacyjnego uruchomionego na PC i sterującego zestawem instrukcji fiskalnych zawartych w protokole fiskalnym, w tym wydruki paragonów fiskalnych, faktur i raportów fiskalnych. Dla użytkownika jest to wyjątkowo przyjazne w obsłudze urządzenie, które zapewnia sprzedaż nawet kilkuset tysięcy towarów, gdyż pełna baza towarowa znajduje się na PC, z którym drukarka fiskalna komunikuje się zazwyczaj po porcie szeregowym RS-232/RS-422, USB, a także LAN. Drukarka fiskalne przechowuje w swojej pamięci tylko skróty (często skróty kryptograficzne) z nazwy towaru, przypisanej stawki podatkowej, a w zasadzie trzech ostatnich wartości stawek podatkowych sprzedawanego towaru, który jest blokowany w momencie wystąpienia tzw. dołka podatkowego. Drukarka nie wymaga programowania bazy towarowej, wyłącznie wartości stawek podatku VAT, gdyż skrót dla towaru lokuje się w pamięci przy pierwszej sprzedaży tego towaru. Sprzedawany towar jest rozpoznawany przez drukarkę fiskalną po nazwie, a program aplikacyjny na PC kojarzy go z odpowiednim kodem kreskowym. Obecnie na rynku polskim występuje kilka różnych protokołów fiskalnych.Idea drukarki fiskalnej zrodziła się w Polsce tuż po wprowadzeniu obowiązku stosowania kas fiskalnych.
Kasy fiskalne, z wyjątkiem kas z kopią elektroniczną, korzystają z mechanizmów drukujących oryginał paragonu: dla klienta oraz jego kopię na rolce kontrolnej, która jest obowiązkowo przechowywana i archiwizowana przez podatnika. W kasie jest zamontowany jeden z dwóch rodzajów mechanizmów drukujących:
drukarka igłowa (mozaikowa). Jest głośna, ale charakteryzuje się dużą trwałością druku, co ma znaczenie w przypadku urządzeń fiskalnych, gdzie archiwalne rolki kontrolne należy przechowywać przez okres określony przepisami prawa podatkowego. Mimo że konstrukcja drukarek igłowych nie jest nowatorska, to są one z powodzeniem stosowane w urządzeniach fiskalnych właśnie ze względu na trwałość druku.Praktycznie nie są stosowane mechanizmy z jednym traktem papieru z tzw. przebitką. Aktualnie mechanizmy igłowe wychodzą z użycia i stosowane są tylko w paru specjalizowanych kasach np. na dworcach PKP.
drukarka termiczna. Jest bardzo cicha i szybka, lecz charakteryzuje się bardzo krótką trwałością druku ze względu na właściwości papieru termicznego czułego na temperaturę i naświetlanie. Dla potrzeb fiskalnych, archiwalne rolki papieru termicznego należy przechowywać w odpowiednich warunkach (chłód), co nie jest możliwe w każdym sklepie. Dlatego nie są one rozwiązaniem idealnym w tym wypadku. Praktycznie tego typu mechanizmy wyparły całkowicie drukarki igłowe, gdyż osiągają maksymalną szybkość wydruku rzędu 300 mm/s.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kasa_fiskalna
Waga legalizowana
WAGA LEGALIZOWANA ? (skrót myślowy oznaczający wagę podlegającą prawnej kontroli metrologicznej) Waga, która przed wprowadzeniem do obrotu (wprowadzeniem na rynek lub oddaniem do użytkowania) została poddana procedurze:
oceny zgodności z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/23/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wag nieautomatycznych - NAWI (wagi nieautomatyczne - czyli np. powszechnie stosowane sklepowe) lub dyrektywą 2004/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie przyrządów pomiarowych - MID (wagi automatyczne) lub,
zatwierdzenia typu (uprzednio obowiązujące prawo określało sposób badania i sprawdzenia wag, przed wejściem w życie w Polsce odpowiednich dyrektyw unijnych),
i została oznaczona odpowiednimi oznakowaniami (literą M) po przeprowadzeniu sprawdzenia jej dokładności (cechy legalizacji, cechy zabezpieczające).
Waga ta dodatkowo powinna spełniać wymagania zasadnicze dyrektyw: EMC, LVD (jeżeli im podlega) i powinna być oznaczona odpowiednim znakiem. Jeżeli waga podlega jednocześnie kilku dyrektywom, oznaczenie CE stanowi deklarację, że spełnia ona wymagania wszystkich tych dyrektyw. Legalizacja wag (oraz innych przyrządów pomiarowych) w wielu krajach świata wynika z potrzeby zapewnienia ochrony obywatela przez państwo przed:
nieuczciwym handlem (rzetelność transakcji),
ochroną życia, środowiska i zdrowia,
odpowiednią podstawą do naliczenia podatku, cła, kary lub opłat wynikających z umów handlowych (rozliczeń). W Polsce wynika to z art. 8 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach.
W zależności od klasy i rodzaju wag, przeprowadzenie oceny zgodności (dawniej decyzja zatwierdzenia typu) zapewnia użytkownika, że taki przyrząd pomiarowy przeszedł odpowiednie badania (przykładowo odporności na zakłócenia elektromagnetyczne, niestabilnych warunków zasilania, badanie powtarzalności, pobudliwości, dokładności w różnych warunkach klimatycznych) i spełnia odpowiednie dla niego wymagania prawne. Legalizacja jest czynnością okresowego sprawdzenia dokładności przyrządu pomiarowego.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga_elektroniczna
O wagach
Waga ? przyrząd do wyznaczania masy ciał na zasadzie równoważenia sił lub wykorzystania zjawisk fizycznych. W prostej wadze szalkowej jedną z sił jest ciężar ciała o mierzonej masie, drugą ? ciężar odważników lub inna wyskalowana siła.
Z uwagi na konstrukcję rozróżnia się m.in. wagi dźwigniowe, sprężynowe, elektryczne, elektroniczne.
Konstrukcja i dokładność pomiaru masy jest zależna od przeznaczenia wagi. Do najczęściej spotykanych można zaliczyć:
wagę kuchenną ? umożliwia pomiar masy danego produktu z uwzględnieniem masy opakowania ? tary
wagę sklepową ? w wersji elektronicznej umożliwia ona równoczesne określenie kosztu ważonego towaru, często jest sprzężona z kasą fiskalną, tego rodzaju wagi podlegają kontroli prawnej ze względu na ochronę praw konsumenta
wagę sprężynową ? np. wędkarską
wagę samochodową ? często montowaną w jezdni, do ważenia pojazdów, określania nacisku na oś
wagę laboratoryjną
wagi przemysłowe ? często automatyczne wagi elektroniczne stosowane przy dozowaniu i pomiarze produktów masowych
wagę osobową ? stosowaną do kontroli ciężaru ciała osób (np. w celach medycznych, sportowych).
W laboratoriach używa się różnej konstrukcji wag precyzyjnych. Współcześnie, najbardziej rozpowszechnione laboratoryjne wagi elektroniczne działają poprzez pomiar kąta skręcenia włókna kwarcowego i są tłumione mechanicznie albo pneumatycznie, aby przyspieszyć pomiar.
Podział wag laboratoryjnych ze względu na dokładność i nośność:
techniczna ? dokładność do 0,1 g, nośność do 10 kg.
analityczna ? dokładność do 0,01 g, nośność do 1 kg
półmikroanalityczna ? dokładność do 0,001 g, nośność do 1 kg
mikroanalityczna ? dokładność do 0,0001 g, nośność do 100 g.
ultramikroanalityczna ? dokładność do 0,00001 g lub wyżej ? nośność rzędu do 10 g.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Waga
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz